وقت نیوز - پارک و پارکینگ امروز به ویژه درشهرها و کلانشهرهای کشور دغدغه بسیاری ازافراد است که نبود و یا کمبود آن مشکلات فزاینده اجتماعی و رفتاری دامن را زده است .
افزایش روز افزون خودرو و نبود پارکنیگ و سایر محدودیت های شهری و فقدان برنامه های شهری و مدیریت ترافیکی مشکلات عدیده ی را برای مردم در شهرها به ویژه در کلان شهرها به وجود آورده است .
یکی از مشکلات بزرگ اجتماعی که این روز ها به ویژه در کلانشهرها به صورت تقریبا فراگیر خود نمانی می کند تعرض به حقوق دیگران از طریق برخی از افراد سود جو و فرصت طلب است که در سکوت قانون و فقدان ابزارهای نظارتی برای خود حقی قایل شده و حریم های کنار خیابان ها و کوچه ها را برای خود قرق می کنند و در وا نفسای نبود پارکینک مانع از پارک خودرو دیگران می شوند.
نیازهای روز مره زندگی از یک سو و کمبود ناوگان عمومی حمل و نقل درون شهری از دیگر سو مردم و شهروندان را مجبور به استفاده از خودرو شخصی ساخته ، اما ترافیک فزاینده شهری به ویژه کمبود پارکنیک خود معضل بزرگی است که مردم و شهروندان راگرفتار کرده است .
نبود پارکینیک در کلان شهرهااز جمله تبریز درشرایطی است که بسیاری از محل های خالی و حاشیه های خیابانها و کوچه های مرکزی شهر، به تشخیص مسؤولان امور ترافیک، به تابلوهای: «پارک ممنوع»، «سرتاسر ممنوع» یا «حمل با جرثقیل» مزین شد و محلهای مجاز باقی مانده اندک هم به طور خود سرانه از سوی مغازداران و یا سایر صنف های کسب و کار و نیز برخی موسسات اداری قرق شده و با تلقی مالکت خصوصی مانع از پارک خودرو دیگران می شوند که این مساله در بسیاری موارد به درگیرهای لفظی و ناهنجاری اجتماعی تبدیل می شود.
بیشتر اصناف ، کسبه ، مؤسسات خدماتی و بازرگانی با تلقی اشتباه و درخلاء نظارت های قانونی و بی توجهی نهادهای مسوول بسیاری از حریم و حاشیه های کنار خیابان و کوچه ها را با تابلو های خود ساخته مانند «لطفاً در این محل پارک نفرمایید»، «در صورت پارک پنچر می شوید»، «پارک = پنچری» و ... یا با گذاشتن صندلی شکستهای، جعبه نوشابهای، تختهپارهای، آفتابهای، سطل آشغالی، نصب میله آهنی، گذاشتن نگهبانی و گاه با داد و فریاد و توسل به زور از پارک خودرو دیگران در محلهای مجاز نیز ممانعت می کنند تا اینکه: برای خود و مشتریان احتمالی خود در طول شبانه روز،جای پارک داشته باشند.
و یا اجناس و کالاهایی که با سد معبر، در جلوی مغازه خود چیدهاند بهتر در دیدرس رهگذران قرار گیرد؛ یا اگر ماشینهای پخش مواد غذایی یا دیگر وسائط حمل و نقل، جنسی را میآورند یا جنسی را مبادله میکنند راحتتر تخلیه و بارگیری کنند. یعنی پول و راحتی خود را میطلبند هرچند خلاف قانون باشد و با زورگویی همراه گردد و ناراحتی، اذیت، و معطلی صدها شهروندی را موجب شوند که در آن حوالی به دنبال یافتن محل پارکی سرگردانند. در نتیجه: سوخت اضافی هدر میدهند، بر آلودگی شهر، سنگینی بار ترافیک و استهلاک خودرو میافزایند و چه بسا که با درگیریهای لفظی و فیزیکی نیز همراه میشود و ... !!!
این همه در شرایطی رخ می دهد که متاسفانه هیچ یک از نهادهای مسوول قانونی و اجرایی تاکنون نسبت به رفع این معضل اقدامی نکرده و راهکاری ارائه ندادند.
طبق ماده ۲۴ قانون مدنی ایران هیچ كس نمی تواند طرق و شوارع عامه را تملك كند چرا كه جزو اموال عمومی محسوب می شود، بنابراین نصب هرگونه تابلو پارك ممنوع یا تهدید به پنچری خودروها در كوچه ها و خیابان های شهر جرم محسوب می شود و می توان از متخلفان در دادسرا شكایت كرد.
براساس این ماده خیابان و كوچه متعلق به عموم است و كسی نمی تواند بگوید در این مكان پارك نكنید مگر مقابل پل ها و درهای ورودی خانه ها. البته باز هم تاکید می نمایم که پارک خودرو در مقابل پل ها و درهای ورودی خانه ها اگرچه ممنوع است اما مجوز پنچر شدن لاستیک خودرو برای صاحب خانه را به ارمغان نمی آورد.
فرهنگ سازی و تدوین و تصویب قانون مجازات سد معبر کنندگان ، افزایش اختیارات افسران راهتمایی و رانندگی برای برخورد قانونی با کسبه و اصناف خاطی و اعمال نظارت های مستمر و هشدارهای انتظامی می تواند راهکارهای مناسبی برای رفع این معضل باشد.
586