وقت نیوز - حجت الاسلام و المسلمین دکتر عباس عباسزاده، داماد مرحوم آیت الله العظمی ملکوتی با انتشار یادداشتی کوتاه، راز قرار گرفتن عمامه بر روی تابوت استاد شهریار به هنگام تشییع پیکر و خاک سپاری وی را بیان کرد.
به گزارش وقت نیوز متن این یادداشت به شرح زیر است: بیست و هفتم شهریور ماه 1367 تاریخ درگذشت استاد سید محمد حسیـن شهریـار شاعر شهیر کشورمان است. شاعری که در سرودن انواع گونههای شعر فارسی -مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی- تبحر خاصی داشت و منظومه حیدربابایه سلام وی یکی از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی در جهان به شمار میرود.دهه آخر عمر محمد حسین بهجت تبریزی در تبریز مصادف با وقوع انقلاب اسلامی بود.آیت الله العظمی ملکوتی امام جمعه فقید شهر تبریز و استاد محمد حسین شهریـار رابطهی کم نظیری با یکدیگر داشتند به طوریکه حمایتهای مرحوم آیت الله ملکوتی در سالهای ابتدایی انقلاب اسلامی از استاد شهریار باعث شد ایشان از گزند افراط و تفریطهای انقلابی در امان بمانند و خیلی زود جریان انقلاب و این شاعر مشهور و مکتبی همسو گردند.مرحوم آیت الله مسلم ملکوتی نیز در کتاب خاطرات خود چنین میگوید:"اوائل پیروزی انقلاب، شاعر بزرگ و معروف شهریار در تبریز به صورت منزوی و گمنام به سر میبرد. اگرچه عدهای خواص از اهل شعر، ادب و هنر با وی در ارتباط مستمر بودند ولی توده مردم از وی چندان شناختی نداشتند. حتی بعضی از هم محلههای او از مقام علمی و ادبی و عرفانیاش بیخبر بودند. علاوه در محافل مذهبی، اغلب یک نوع نگاه منفی و سوء ظن نسبت به این شاعر بزرگ وجود داشت و او را چندان تحویل نمیگرفتند و این در حالی بود که اشعار «علیای همای رحمت» او شهره آفاق شده بود." [1]محقق و پژوهشگر حوزوی حجت الاسلام عبدالرحیم اباذری در این مورد مینویسد:"حمایتهای آیتالله ملکوتی از شهریار، ایشان را به جامعه و مردم بازگرداند و از این تاریخ بود که اشعار شهریار در تجلیل از امام، انقلاب و رهبری و حضور وی در مراسم بدرقه از رزمندگان یکی پس از دیگری خود را نشان داد." [2]در موزه ادبی استاد شهریار (منزل مسکونی ایشان) لوازم شخصی، دستخطها و تصاویر مربوط به دوران حیات آن مرحوم در معرض دید عموم قرار گرفته است. این در حالی است که در بخشی از این موزه ردا و عمامهای وجود دارد که در پاسخ به درخواست منظوم مرحوم استاد شهریار از طرف آیت الله العظمی ملکوتی (ره) به این شاعر شهیر کشور اهدا شده بود.عمامهی سیاهی که روز تشییع پیکر مرحوم استاد شهریار بر روی تابوت قرار داشت.محمد حسیـن شهریـار متعاقب دریافت انگشتر نفیسی از حضرت آیت الله العظمی ملکوتی در اثنای یک مراسم، از ایشان تقاضای اعطای عمامه سیادت کرده بود که آیت الله ملکوتی نیز بعدها این خواستهی استاد را اجابت فرمود.متن شعر شهریار در ستایش اعطای انگشتری و درخواست عمامه از مرحوم آیت الله ملکوتی به قرار زیر است:آیت الله ملکوتی منه لطف ایلدی خاتماو فتوٌتله کی مولا اوزوگون سائله وئردییا که مشهد ده امام رضا سلطان ولایتصله عنوانیله ئوز جبٌه سینی دعبله وئردیمنیم عمامه میده قایتارا بیلسه دیه بیلٌمتازادان تاج سیادت منه اسلام صله وئردی [3]برگردان به فارسی:آیت الله ملکوتی به من انگشتر و خاتمی مرحمت نمودندهمچون مولا علی که انگشتری خود را به سائلی بخشیدندو یا به مانند امام رضا سلطان ولایتکه لباس خویش را به دعبل (شاعر عصر امام) بخشیدنداگر عمامه مرا نیز به من بازگردانندآنگاه میتوانم بگویم که تاج سیادت را اسلام به من به عنوان صله بخشیده است.
586