وقت نیوز - تبریز از گذشته های دور به دلیل تنوع آب و هوایی و کثرت درختان و سرسیزی به باغ شهرمعروف بوده و بخش های زیادی ازآن که حالا با ساختمان های بعضا مرتع پوشیده شده مملو ازباغ و سرسیزی بوده است .
از بلندای عون بن علی (عینالی) واقع درشرق تبریزکه به شهر خیره می شدی سراسر باغ بود و درخت.
درتوصیف باغ شهر بودن تبریز همین بس که قنات هایش بر ارتفاعات عینالی نیز ترک انداخته بود؛ اما دیگر از آن تبریز سرسبز و زیبا خبری نیست و فقط در برخی از مناطق سنتی شهر نشانه های اندکی از آن را می توان دید.
امتداد بلوار دانشگاه تبریز از میدان دانشگاه تا اول زعفرانیه از معدود جاهایی است که هنوزمی توان بخشی از درخنان کهن سال را دراین مسیر مشاهده کرد.
این مسیر و محوطه دانشگاه تبریز بعلاوه بربخشی از زمین های اطراف آن تنها مناطقی هستند که از تعرض و ساخت و سازهای بی رویه دنیای جدید در امان مانده و تا حدودی فضای مشجره گذشته خود را حفظ کرده است .
دانشگاه تبریز که حالا قدمت آن به بیش از 70 سال می رسد نقش ممتاز در پیروزی انقلاب سال 57 ایران داشته است و هنوز دربرخی از در و دیوار آن بقای شعارها و دیوار نویسی ی آن دوران یاد آور خاطره هاست .
آنچه که بیش از همه درمسیر حدود یک کیلومتری فلکه دانشگاه تا اول زعفرانیه خودنمایی می کند و در تلالو انوار حیات بخش آفتاب رقص کنان در طرفین بلوار در یک سراشیبی تند به مسیر خود ادامه می دهد، جریان دل انگیز آبی است که از قنات دانشگاه سرچشمه می گیرد و در راه خود درختان کهنسال و قطوری را که اکنون دور و بر آن با پوشش سیمانی مدرن تر شده ، سیراب و چشم رهگذاران را در نسیم صبحگاهی نوازش می کند.
قطر برخی از درختان تبریزی و بید کهنسالی به بیش از دو متر می رسد و هر کدام به تنهایی تاریخ زنده ای از حوادثی هستند که در طول حداقل 50 سال گذشته بر تبریز 'همیشه بیدار' گذشته است؛ تبریزی که در تاریخ چند هزار ساله ایران نقش نگهبان را در مقابل تهاجم بیگانگان به آب و خاک میهن مان بازی کرده و البته این نقش در تاریخ معاصر پررنگ تر و ملموس تر بوده است.اما همنشینی درختان بلند قامت و کهنسال با آب قنات دانشگاه تبریز که خود نیز یادگار دیگری از پشتکار و تلاش های طاقت فرسای آبا و اجدادامان در آبادی و عمران و زیباسازی کهن شهر تبریز بوده است و سرچشمه و 'کهریز' های آن به دامنه های سهند می رسد، منظره ای بی بدیل و صحنه ای چشم نواز و آرام بخش ایجاد می کند که پیاده روی در امتداد بلوار دانشگاه، آن را به رهگذران این مسیر تاریخی هدیه می دهد.در این میان صحنه هایی ناخوشایندی نیز ناخواسته با خط نگاه رهگذران این مسیر تلاقی می کند که برای لحظاتی زیبایی و آرامش گذر از این راه را تلخ می کند؛ ته مانده درختان قطوری که در وسط یا کنار جوی بلوار سربریده شده و زباله هایی که آب زمزم گون قنات دانشگاه را در مسیر آن به سمت فلکه دانشگاه کثیف می کند.اما زیبایی ناشی از گذر نسیم از میان درختان دانشگاه باغ گون تبریز و سرسبزی خفته در حاشیه راست بلوار دانشگاه، چنان انسان را به وجود می آورد که تبریز قدیم با تمامی باغ های پراکنده در شرق، غرب، شمال و جنوب اش و خانه-باغ های آرمیده در فراخنای وجودش برای آنی همچون پرده سینما در مقابل دیدگان آدمی تجلی می یابد.امتداد بلوار دانشگاه، تداعی گر اظهارات یکی از بزرگسالانی است که تعریف می کرد در ناآرامی های سال 1357 علیه رژیم پهلوی برای گریز از دست ساواک، همراه تنی چند از دوستانش وارد باغ های پیرامون دانشگاه تبریز شده و در نهایت از باغ های 'لاله' سر درآورده بودند؛ تصور کنید که 'باغ شهر' بودن تبریز با این گونه اتفاقات چه معنایی می یابد.البته نشان های چند دیگری نیز از تبریز قدیم را نیز می توان در امتداد بلوار دانشگاه تبریز به چشم دید که کبابی های سر راه سمت راست این مسیر که تا پاسی از شب گذشته به علاقه مندان خدمات می دهند و بوی کباب و جگر آنان در نسیم تند صبحگاهی نیز به خوبی به مشام می رسد، از جمله آنهاست.می توان این گونه تصور کرد که از فلکه دانشگاه تا اول زعفرانیه باغ یک تکه ای بوده که ایجاد مناطق مسکونی با کوچه هایی چند، پیکر آن را خراشیده و چهره سبز آن را بدریخت کرده است.در نهایت می توان گفت بلوار دانشگاه با محوطه پر از درخت آن در دل دانشگاه تبریز از معدود مکان هایی است که با قدم زدن در امتداد آن می توان تجربه زندگی در باغ شهر تبریز را ولو برای دقایقی تکرار کرد و به یاد تبریز قدیم نفس های عمیقی کشید که آکنده از هوای تمیز عبور کرده از میان درختان سرسبز و سر به فلک کشیده باغی از باغات این کهن شهر است که از دهه های قبل به یادگار مانده است.
ایرنا
586