وقت نیوز - علی اصغر شعردوست با تجلیل از سید محمود دعایی نوشت : ایشان انسان وارسته و شخصیت فرهیخته است که با بیش از سه دهه مدیریت بر موسسه اطلاعات همچنان محبوب عام و خاص است.
به گزارش وقت نیوز ، وی به بهانه مطرح شدن سید محمود دعایی در رسانه ها و افکار عمومی در پی حاشیه های انتشار اخبار مربوط به رییس دولت اصلاحات در روز نامه اطلاعات به باز نشر مطلبی پرداخته که بهار امسال در وصف حجت الاسلام دعایی و به مناسبت نکوداشت وی نگارشته است.
متن این مطلب به این شرح است :
در ارديبهشت ماه امسال پستى در صفحه فيس بوك خودم گذاشتم در مورد حجت الاسلام والمسلمين سيد محمود دعايى، با توجه به سه دهه رفاقت با ايشان و همكارى با روزنامه و مؤسسه اطلاعات و مدير مسئولى و سردبيرى هفته نامه "سهند" از منشورات مؤسسه اطلاعات، كه در حقيقت نخستين نشريه تركى زبان در كشور بود.با توجه به اينكه اين روزها جناب آقاى دعايى و موسسه اطلاعات در افكار عمومى مطرح شده اند بى مناسبت نديدم همان مطلب را مجدداً تقديم دوستان كنم:**********************************آنگه شود پدید که نامرد و مرد کیست<><><><><><><><><><><> نيكى پير مغان بين كه چو ما بد مستانهرچه كرديم به چشم كَرَمَش زيبا بوداين بيت نغز حافظ آغازگر سخنان كوتاه و ماندگار حضرت آقاى سيدمحمود دعايى بود كه با لحنى گيرا در مراسم نكوداشت خود عنوان كردند. اين انسان وارسته سخنان كوتاه و متواضعانهٰ خود را با اين ابيات معروف " سيد و سالار عجم، مير سيد على همدانى" كه بر روى اسكناس ده سامانى پول رايج تاجيكستان نقش بسته است، به پايان بردند:هر که ما را یاد کرد ایزد مر او را یار بادهر که ما را خوار کرد از عمر برخوردار بادهر که اندر راه ما خاری فکند از دشمنیهر گلی از باغ وصلش بشکفد بی خار باددر دو عالم نیست ما را با کسی گرد و غبارهر که ما را رنجه دارد، راحتش بسیار باد روز پنجشنبه هفدهم ارديبهشت ماه تالار كتابخانه ملى جمهورى اسلامى ايران شاهد مراسمى كم نظير بلكه بى نظير از زمان احداث خود بود. مراسم نكوداشت " حجة الاسلام و المسلمين سيد محمود دعايى " كه "سرو سايه فكن" ناميده شده بود، مراسمى سنگين و رنگين، بى شك چهره هاى مطرح و فرماندهان همهٰ گروههاى سياسى كشور حضور داشتند، از چپِ چپ تا راستِ راست. وهمه متواضعانه از فضيلتهاى جناب دعايى سخن گفتند، از بيش از سه دهه مديريت بر موسسه اطلاعات نود ساله، مديريتى متعادل، توأم با سعه صدر و ارجمند نگريستن به انسان و تفكرات انسانها.دهها نفر سخن گفتند و دههانفر ديگر مى خواستند و مى بايست سخن بگويند كه مجال سه ساعته برنامه اجازه سخن گفتن به آنها نداد. سخنران اصلى مراسم جناب حاج سيد حسن آقا خمينى بود، كه به گفتهٰ خودش و تأييد آقاى دعايى تنها كسى بود كه مى توانست حضرت آقاى دعايى را براى برگزارى همچو مراسمى قانع بكند، حاج سيد حسن آقا گفت، من به پيشنهاد دهندگان اطمينان دادم كه مى توانم ايشان را مجاب كنم، مى دانيد چگونه؟ به اتكاء نامم كه خمينى است و پدر و پدر بزرگم. آقاى دعايى اين بزرگمرد وارسته ضمن تأييد سخن حاج سيدحسن آقا خمينى گفت ، من هرچه دارم از دودمان شريف امام خمينى دارم ، بدين جهت نمى توانستم حرف ايشان را زمين بيندازم ، اما از اول جلسه تا بحال حدود سه ساعت از خجالت آب شدم!!! حاج سيد حسن آقا خمينى هم گفتند، اشكالى ندارد، جلسه به اين مهمى برگزار شود و شما هم قدرى آب شويد!!!در ميان ملت ما برگزارى نكوداشت در زمان حيات شخصيتها چندان مرسوم نيست، و بيشتر بعداز وفات انسانها اين قبيل برنامه ها برگزار مى شود، و معروف است كه مى گويند، زندهٰ خوب و مردهٰ بد نداريم، اما برگزارى اين مراسم باعظمت نشان داد كه مى شود سياستمدارِ فرهيختهٰ فرهنگمدار بود، بيش از سه دهه مؤسسه عظيم اطلاعات را اداره كرد، اما محبوب عام و خاص بود. من كه از سالهاى دور و زمان انتشار هفته نامه تركى موسسه اطلاعات با نام زيباى "سهند" فرصت مغتنم درك حضور ايشان را داشته ام ، شاهد اين محبوبيت عام و خاص بوده ام. از كارگر ساده مؤسسه اطلاعات تا سردبيران و مديران روزنامه و دهها نشريه و سازمان زيرمجموعه موسسه اطلاعات همگان از سويداى دل به آقاى دعايى عشق مى ورزند. رمز اين توفيق بزرگدر "آنى" است كه حضرت ايشان دارند و برخى وجوه آن در آن جلسه بيان شد، در اين موردگفتنى و نوشتنى زياد است شايد در جايى ديگر و مجالى مناسب تر توفيق اداى دِين به اين" انسان كامل " را بيابم. اما در بين دهها سخنران، گفتار حجت الاسلام محقق داماد از لونى ديگر و با لحنى متفاوت بود. اين استاد وارسته خطاب به مخاطبينى كه آنها را نوجوانان پيرنما يا "صَبِىٌّ يَتَشَيَّخ" مى ناميد، با اشاره به سابقه انس و الفت طولانى خود با حضرت آقاى دعايى ضرورت حفظ حريم معظم له را متذكر شدند و ابياتى از قطعه پند آموز انورى با عنوان "مناظرهٰ درخت چنار و بوتهٰ كدو" را خواندند. اين ابيات كه در متون ادبى پندگونه، خطاب به آنها كه بدون داشتن ريشه اى استوار و ساختارى ستبر، داعيهٰ برابرى با بزرگان را داشته اند، بكار مى رود بيت مقطع زيبايى دارد كه حضار در آيين نكوداشت اين مرد باسماحت را به وجد آورد و من نقل اين چند بيت را پايان بخش اين نوشته قرار مى دهم و براى درخت وجود ريشه دار و پر ثمر جناب آقاى دعايى عمرى طولانى و مبارك مسئلت مى نمايم ، كه در سايه و خنكاى اين شجرهٰ طيبه انسانهاى فراوانى با ايمنى و آسايش براى رونق روزافزون خانه مجلل ايران و اسلام بكوشند. اما آنچه انورى گفته و استاد محقق داماد در جلسه معظم نكوداشت قرائت كردندمناظرهی بوتهی کدو با درخت چنارنشنیدهای که زیر چناری کدو بنی برجست و بر دوید برو بر به روز بیست پرسید از چنار که تو چند روزهای ؟ گفتا چنار عمر من افزونتر از دویست گفتا به بیست روز من از تو فزون شدم این کاهلی بگوی که آخر ز بهر چیست گفتا چنار نیست مرا با تو هیچ جنگ کاکنون نه روز جنگ و نه هنگام داوریست فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان آنگه شود پدید که نامرد و مرد کیست؟
586