وقت نیوز - سيزدهبدر يکي از بهترين روزهاي نوروز است. مردم پس از انجام 12 روز برگزاري جشنهاي سال نو، روز سيزدهم را در دل طبيعت ميگذرانند. در اين روز مردم در دشت و بيابان و در فضاي سبز بهاري گرد هم ميآيند و به شادي ميپردازند.
به گزارش وقت نیوز ، «سيزده» از کي نحس شد؟ 12 روز عيدي که ايرانيان باستان جشن ميگرفتند و حسن ختامش را در طبيعت ميگذراندند، با گذشت زمان به خرافه هاي خارجي پيوند خورد تا 13 فروردين روزي باشد که بايد آن را به در کرد و از شر بلاهايش به طبيعت پناه برد.
حتي نحسي سيزده تا آنجا بالا گرفت که تا چند دهه قبل، کسي حق نداشت روز سيزده بدر براي ديد و بازديد جايي برود؛ مگر اين که خودش را براي شنيدن لقب نحس و بديمن آماده ميکرد.
درباره اين که 13 از چه زماني در ايران تبديل به يک عدد نحس شد، برخي از محققان عقيده دارند که اعتقاد به نحوست عدد سيزده اثري است که از ارتباط و مجاورت با عالم مسيحيت به زرتشتيان و بعد از آنان مسلمانان انتقال پيدا کرد که البته اصل موضوع در مسيحيت هم مورد تاييد نيست.
با اين حال گفته ميشود چون يهوداي اسخريوطي يکي از دوازده حواري مسيح، نقشه کشيد تا مسيح را تسليم مخالفانش کند و او سيزدهمين فردي بود که به جرگه مسيح و يازده شاگرد ديگرش در آمده بود، مسيحيان سيزده را نحس دانستند. چون با سيزده نفره شدن جمع مسيح و يارانش، مسيح گرفتار و محاکمه و به دار آويخته شد.
در فرهنگ ايراني، هيچ يک از روزهاي سال «نحس» و «بديمن» يا «شوم» شمرده نشده ، بلکه چنانچه ميدانيم هر يک از روزهاي هفته و ماه نامهايي زيبا و در ارتباط با يکي از مظاهر طبيعت يا ايزدان و امشاسپندان داشته و دارند، و روز سيزدهم هر ماه خورشيدي در گاهشماري ايراني نيز «تير روز» نام دارد که از آن ِستاره تيشتر، ستارۀ بارانآور ميباشد و ايرانيان از روي خجستگي، اين روز را براي نخستين جشن تيرگان سال، انتخاب کردهاند.
سبزه گرهزدن بخت را باز ميکند؟ يکي از کارهاي روز سيزدهبدر، علف گرهزدن است. درباره سابقه اين رسم ميگويند که مربوط به فرزندان کيومرث يعني اولين زوج يا اولين پدر و مادر (مشيه و مشيانه)است. زرتشتيان معتقدند چون اين دو با هم ازدواج کردند، دو شاخه «مورد» را گره زدند و پايه ازدواج خود را بنا نهادند و از آن زمان به بعد اين رسم معمول گرديد.
به آب انداختن سبزه چه فلسفهاي دارد؟ در قديم خانوادههاي ايراني با نهايت دقت تا سيزده نوروز از سبزه عيد مراقبت ميکردند و روز سيزده سبزه را به آب روان ميسپردند. به اين اميد که اين دانهها به همراه آب روان موجب برکت و باروري کشتزارها شوند . امروزه اين رسم در بعضي از شهرها و روستاهاي کشورمان ديده ميشود، ولي اغلب، سبزههاي نورسته نوروز را به دشت و بيابان مياندازند و معتقدند که درد و بلاي خود را به بيرون از خانه ريختهاند.
در سيزده به در چگونه از طبيعتمان محافظت کنيم؟ رييس سازمان حفاظت محيط زيست در آستانه سيزده فروردين روز طبيعت، از هموطنان خواست به منظور بهرهمندي از محيط زيستي زيبا، سالم و بانشاط، در پاسداشت طبيعت کوشا باشند. ابتکار خطاب به تفرجگران سيزده نوروز، افزود: با توجه به فصل گلدهي گياهان، محل اسکان خود را در اماکني انتخاب کنند که از پوشش گياهي و جنگلي کمتري برخوردار باشد و از لگدمال کردن گياهان و شکستن سرشاخه هاي درختان خودداري شود . رييس سازمان حفاظت محيط زيست گفت: در روز طبيعت، هموطنان تا حد امکان غذاهاي آماده که نيازمند پخت مجدد نيست به همراه داشته باشند و در صورت نياز به آتش، حتي الامکان از ذغال آماده استفاده کنند و از شکستن هرگونه سرشاخه درختان جلوگيري به عمل آورند و حتماً خاکستر آتش را نيز با آب و خاک خاموش کنند ، همچنين از روشنکردن آتش در کنار درختان خودداري کنند و بهترين کار هم همراه داشتن گاز پيک نيکي است.
وي از مسافران خواست کيسه مخصوص جمعآوري زباله را همراه خود برده و در پايان روز زبالههاي توليدي را به ايستگاههاي مستقر تحويل دهند و زبالههاي خود را در جنگل، ساحل دريا، کنار چشمههاي آب، مناطق کوهستاني و درهها رها نکنند.
اگر طبيعت زيبا نبود...
هميشه طبيعت براي مردم ايران مقدس بوده و هست و ميدانستند آباداني حاصل طبيعت سالم است به همين دليل ايرانيان در هر کجا شادي اين روز را سپري ميکردند به گونهاي با طبيعت برخورد داشتند که ردي از آنها باقي نميماند به اين معنا که همان مکان را همان طور دست نخورده و بکر باقي ميگذاشتند و روز را به پايان ميرساندند. اکنون شايد تنها آدابي که از اين روز کم کم درحال فراموش شدن است، همين برخورد درست با طبيعتي باشد که به خاطرش يک روز از تقويم کشور را نامگذاري کردهايم. پس بيائيد همه با هم از طبيعت محافظت کنيم.
آخرین خبر