به گزارش وقت نیوز ، سید حسن قریشی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگاران افزود : این بنا شخصی است و هم برای ثبت و هم برای مرمت آن نیاز به درخواست شخص صاحب سرقفلی است .
وی ادامه داد: کارشناسان اداره کل به منظور بازدید و ترغیب مالک به مرمت بنای حمام چندین بار به محل مراجعه کرده اند اما با امتناع صاحب سرقفلی رو به رو شدند.
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی با اشاره به وضع بنا گفت: بنای حمام با وجود قدمت بالا و امتناع صاحب سرقفلی از مرمت، از نظر استحکام شرایط مساعدی دارد و در صورت مرمت می تواند با تعریف یک کاربری مناسب برای منطقه تاریخی شنب غازان تبریز یک شناسنامه هویتی باشد.
وی گفت: حتی با وجود مشکلات عدیده مالی که با آن روبرو هستیم آمادگی داریم در صورت رضایت صاحب سرقفلی بنا را به صورت اضطراری مرمت کنیم.
قریشی گفت: مالکیت بنا در اختیار اداره کل اوقاف و امور خیریه استان است و با توجه به آمادگی اداره کل اوقاف برای همکاری در مرمت آن با هدف تفاهم نامه مشترک با سازمان میراث فرهنگی امیدواریم با حمایت رسانه ها بتوانیم صاحب سرقفلی حمام تاریخی را برای آغاز مرمت متقاعد کنیم.
حمام شنب غازان که قدمت آن به دوره قاجار بر می گردد در سال 1389 با شماره 29526 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حمام شنب غازان یا غازانیه یکی از محله‌های تاریخی تبریز است که به دلیل اهمیت و موقعیت خاص خود در اواخر قرن هفتم و اوایل قرن هشتم ه.ق و در زمان حکومت ایلخانان بر ایران به عنوان مرکز پایتخت آن‌ها در تبریز انتخاب شد.
بر اساس اسناد و کتب تاریخی (همچون جامع‌التواریخ اثر خواجه رشید) در زمان پادشاهی غازان خان هفتمین پادشاه ایلخانی، شنب غازان به‌عنوان شهری (اقماری) علمی، فرهنگی و سلطنتی در غرب تبریز تعالی یافت.
آثار تاریخی متعددی به ‌دستور سلطان غازان در جای جای ایران بنا برافراشته گشت که مهمترین و با شکوهترین آن‌ها در شنب غازان تبریز ساخته شد.
مقبره غازان خان در غازانیه از حیث ارتفاع و زیبایی از عجایب ابنیه‌ هایی به شمار می‌رفت که تا آن زمان در کشورهای اسلامی ساخته شده بود.

حمام تاریخی شنب غازان در سال 1345ه.ق بر روی خرابه‌های عمارت شنب غازان و بااستفاده از الگو های معماری قاجار ساخته شده و بیشتر مصالح به کار رفته برای ساخت این بنا از بقایای ویرانه‌های عمارت شنب غازان، و ایلخانی است.
پلان این حمام تاریخی شکلی زیبا و منحصر به‌ فرد دارد و به نظر می‌رسد این حمام توسط خود اهالی و با شیوه های محلی طراحی و ساخته شده باشد.
مساحت این بنا 300 متر مربع است  و شامل قسمت‌های: ورودی، میان‌در، گرم‌خانه، نظافت‌خانه، سرویس‌های بهداشتی، خزینه و خلوتی است.
این بنا با وجود ثبت ملی در سال های اخیر مورد بی مهری قرار گرفته و بخش های زیادی از آن تخریب و نابودی شده است .

586