به گزارش وقت نیوز ،  آیت الله دکتر هاشم هاشم زاده هریسی همچنین تصریح کرده است : سرکوب کردن تجمعات راه حل اصلی نیست و باید فکر اساسی کرد و به درد دل مردم گوش فرا داد.

مشروح اظهارات وی که در قالب پرسش و پاسخ انجام شده به این شرح است :

 شما به عنوان یکی از اعضای مجلس خبرگان رهبری اتفاقات و حواشی اخیر که در برخی شهرهای کشور رخ داده است را چگونه پیش بینی و ارزیابی می کنید؟

 من حقیقتا درباره ماهیت این آشوب‌ ها و فتنه ها و هرچه می خواهند اسم آن را بگذارند هیچ اطلاعی ندارم. نه بررسی کرده ام و نه پیگیری می کنم که بدانم. بنابراین نمی توانم درباره این اتفاقات و حوادث اخیر قضاوتی کنم. ولی آنچه که به صورت کلی درباره این اتفاقات و حوادث می توان گفت، این است که نباید فرافکنی کنیم. این که یک جناح، جناح دیگر را متهم کند و این جناح بگوید که طرف مقابل از این اتفاقات حمایت می کند و آن یکی بگوید که این جناح باعث بروز این اتفاقات شده است یا آنکه بگوییم دولت مسبب این اتفاقات شده یا اصلا این بحث را به خارج از کشور ارتباط بدهیم ، فرافکنی است.

 به همین نکته ای که شما مطرح کردید. اشاره کنیم. فکر می کنید فرافکنی چرا در چنین مسائلی مطرح می شود و در نهایت می توان با چنین روش و دیدگاهی مساله پیش آمده را برطرف کرد؟

 این تجمعات و این اعتراضات هرچه هست، هرچه باشد یک صدایی است که بلند شده است. البته من نمی گویم که این صدا بر حق است یا این صدایی که بلند شده، صدایی باطل است. اما صدایی است که وجود دارد. حالا این صدا یا باطل است یا بر حق است. مهم آن بوده که اگر عامل و زمینه ای وجود نداشت ممکن نبود که مردم را تکان بدهد. زمانی که مقدمه ای باشد هرکسی می تواند از یک موضوعی صدایی را بلند کند و بعد از این صدا سو استفاده کند و در نهایت آشوب ایجاد کند. این مثل یک اتفاق می ماند. شما می توانید برای مثال آتش سوزی در یک جنگل را در نظر بگیرید. اگر در آن جنگل شرایط و مقدمات برای آتش سوزی وجود داشته باشد و تمهیداتی برای خاموش کردن آتش در نظر گرفته نشده باشد، آتش سوزی رخ خواهد داد. بنابراین عامل و مقدمه ای وجود داشته است که این اتفاقات رخ داده است و حالا این جناح یا آن جناح یا دولت یا مخالفان دولت یا در داخل و یا خارج از کشور از آن استفاده می کنند.

شما می گویید که فرافکنی نکنیم. پیشنهاد شما برای حل این مساله در چیست؟

نکته مهم در خصوص این اتفاقات آن است که به جای فرافکنی بیاییم و حرف مردم را بشنویم . باید حرف آنان را گوش دهیم. باید مردم را دریابیم. نگذاریم آتش بیشتر شده و شعله ور شود و بعدا نتوانیم آن را خاموش کنیم. برخی می گویند که این اتفاقات از خارج از کشور نشات می گیرد. باید از خودمان بپرسیم که چطور شده و چه اتفاقی رخ داده است که در خارج از کشور و در همسایگی ما فرد یا افراد یا جریان هایی می خواهند این خانه را به آشوب بکشانند. من نمی خواهم بگویم که ما دچار اشتباه شده ایم یا خیر، حرف من آن است که جست و جو کنیم و بدانیم چه اتفاقی و چرا رخ داده است. باید اتفاقات را آسیب شناسی کنیم. باید بفهمیم که اشکال کار از چیست. آیا ما اشتباه کرده ایم یا خیر. با فرافکنی هیچ چیزی درست نمی شود. چرا گناه تهمت را به جان می خریم و به دیگران تهمت می زنیم. باید تلاش کنیم و بفهمیم که چرا صداها بلند شده است و چه اشتباهاتی رخ داده است. باید به خودمان برگردیم. متاسفانه یکی از مشکلاتی که ما داریم آن است که همیشه دنبال یک گناهکار هستیم تا تمامی گناهان و اشتباهات را به گردن آن بیاندازیم. مثل الان که یک عده این جناح و یک عده آن جناح و گروهی دولت و گروه دیگر خارجیان را گناهکار می کنند. می گوییم که این اتفاق را خارجی‌ها هدایت می‌کنند. اگر چنین است چرا یک خانه باید به دست همسایگان به این مشکل دچار شود. آیا اگر در یک خانه همه چیز از محبت و مهربانی باشد، باز هم ممکن است چنین اتفاقی رخ بدهد. من باز هم می گویم که نمی خواهم بگویم اشتباه کرده ایم یا نه ولی بحث ما بر سر این است که اگر اشکالی وجود دارد، همه ما از مسئول و غیر مسئول باید آن را قبول کرده و بدانیم که خودمان نیز در این اشکال و اشتباه سهیم هستیم. همه ما مسئول این اشکال و مشکل هستیم.

چرا جریان های سیاسی سعی می کنند در این موضوع و اتفاقات ، دیگری را مقصر و متهم کنند و در نهایت تصور می کنید که این اتهام زنی ها به کجا ختم شود؟

اینکه برخی همواره تلاش می کنند تا دیگران را مقصر کنند، بدانند و آگاه باشند که با این فرافکنی ها هیچ چیزی عوض نمی شود. خیال نکنیم که اگر مردم از دولت یا جناحی ناراضی باشند به طرف دیگر روی می آورند. برخی با این دیدگاه امیدوار هستند که اگر مردم از دولت یا جناحی ناامید و ناراضی شدند به طرف آنان می آیند. ولی واقعیت آن است که وقتی مردم از دولت ناراضی شوند و یا امیدشان را از دست بدهند، این نارضایتی همه نظام را مشمول می شود. یعنی آن فرد اساسا دچار ناامیدی می شود. بنابراین دلیلی ندارد که جناحی از این ناامیدی و نارضایتی خوشحال شود. آن افراد بهتر است بدانند که در انتخابات مردم از ترس یک جناح به سمت این دولت رفتند و حالا اگر ناراضی شوند به سمت آن جناح باز نمی گردند و این بار ناامیدی آن عده از مردم را سرگردان خواهد کرد.

 شما چه پیش بینی و تحلیلی درباره سرنوشت این اتفاقات و حواشی دارید؟

من به در گاه خداوند متعال و امام زمان(عج) دعا می کنم که این کشور از شر آسیب ها و آفات همیشه در امان بماند. آنچه که درباره این اتفاقات نباید فراموش کرد، این است که این اعتراض‌ها و آشوب ها فقط مربوط به یک جناح و آن جناح و این دولت و آن دولت نمی شود و بلکه اعتبار کل نظام را خدشه دار می کند. بنابراین فکر نکنیم که اگر یک موج ناامیدی و اعتراضی در کشور ایجاد کردیم، صرفا به اعتبار یک جناح یا یک دولت صدمه زده ایم. از این مساله مهمتر آنکه بدانیم ، پر و بال دادن به این آشوب‌ها باعث شود تا دشمنان خارجی جری تر می شوند. عربستان، اسرائیل و مخالفان کشورما ، امروز تماشاگر هستند و این اتفاقات آنان را امیدوارتر می کند که مثلا اگر فشارها و تهدید ها و تحریم ها را علیه ایران تشدید کنند، بیشتر می توانند به ایران فشار بیاروند.

شما راه حل نهایی را برای حل این اتفاقات در چه می دانید. برخی معتقد هستند که باید یک شفاف سازی درباره مشکلات جامعه صورت بگیرد و دولت می تواند با اطلاع رسانی تا حدودی از این مشکلات بکاهد؟

باید هرچه زودتر این آشوب ها حل شود. ولی من نمی گویم که تجمعات را سرکوب کنیم و سرکوب کردن راه حل اصلی است. باید یک فکر و تدبیری برای حل ریشه ای این مساله پیدا کرد. باید یک فکر اساسی کرد. باید به درد دل مردم گوش کنیم که اگر این را رعایت کنیم قطعا مردم همراهی خواهند کرد ولی در غیر این صورت ممکن است مشکلاتی دیگری ایجاد شود. اینکه بگوییم دیگران مقصر هستند، هیچ نتیجه ای نخواهد داشت. امام(ره) همه این اتفاقات را پیش بینی کرده بودند. ایشان همیشه تاکید می کردند که باید مردم را نگاه داشت. البته هنوز دل مردم با این نظام است ولی در این میان هستند کسانی که گلایه دارند و ناراضی هستند. باید به حرف همه گوش بدهیم. چون وقتی کسی که گرسنه باشد، وقتی کسی دارو برای درمان نداشته باشد، وقتی جوانی بیکار باشد نمی تواند تحمل کند و وقتی امثال این افراد در جامعه بیشتر شود، شرایط متفاوت خواهد شد

586