دوستان از من خواستند تا برای  "یادنامه " زنده یاد مهندس حبیب شایان فر چند جمله ی را بنویسم ،‌ نوشتن درباره یاران و دوستان از دست رفته و رخ در نقاب خاک کشیده  به ویژه در باره مرحوم شایان فر که تمام وجود نازنین اش مهربانی بود و ‌ادب و خدمت بس سخت و دشوار است ،  
شایان فر عزیز را  از گذشته های دور و از زمان  دوران نمایندگی مجلس و مسوولیت استانداری آذربایجان شرقی به ویژه این اواخر در خانه  توسعه آذربایجان به خوبی می شناختم و به دوستی و همکاری با او که با روحیه و اشتیاق وافر به خدمت می پرداخت ، افتخار می کردم .

او انسان شریف ،شخصیت وارسته و اخلاق مدار در معنای واقعی آن بود که همواره در پی فرصتی برای خدمت به مردم و اعتلای تبریز و توسعه آذربایجان و پیشرفت ایران عزیز می گشت .
بدون اغراق باید بگویم او مملو از فضایل اخلاقی و ادبی بود و در عرصه های مختلف خدمت به ویژه در فعالیت های اجتماعی همواره گوی سبقت از دیگران می گرفت و پیشگام بود.
سراسر وجود و عمر پر برکت آن مرحوم مملو از صداقت ، دلسوزی  و خدمت بود و به راستی می توان  او را نماد واقعی یک شهروند صاحب شعور اجتماعی و مسوولیت پذیر و مصداق عینی خدمت بی منت توصیف کرد.
مرحوم مهندس شایان فر به کار جمعی اعتقاد راسخ داشت و از این رو به رغم کهولت سن در بیشتر تشکل های مردم نهاد از جمله خانه توسعه آذربایجان ، موسسه خیریه نیکوکاری و انجمن ستاد احیای دریاچه ارومیه عضو فعال بوده و منشاء خدمات فراوان گشته است. ،

مساله آب و بحث دریاچه ارومیه بزرگترین دغدغه زنده یاد مهندس شایان فر بود و او با تعصب خاص  وعرق وافر به این دو موضوع می  پرداخت و درهر محفل و جمع های کارشناسی و علمی  از اهمیت و ضرورت احیا دریاچه ارومیه و مدیریت مصرف آب سخن می گفت.
شادروان شایان فرعلاوه بر پیگیری های فردی ، در کمیته کشاورزی خانه توسعه آذربایجان هم که مسوولیت آن را برعهده داشت، با اولویت و در قالب مطالبه مردمی تحولات و طرح های احیا دریاچه ارومیه را دنبال می کرد و هرگز در این راه خسته نمی شد ،‌او همواره  پیشنهاد ،‌ ایده و راهکار می داد و مسوولان و مجریان طرح های احیا دریاچه ارومیه را  به چالش می کشید و مورد پرسش قرار می داد.
 شهادت می دهم بزرگترین دغدغه آن مرحوم مردم و توسعه آذربایجان و پیشرفت ایران  بود و در تمام سختی های با گشاده روی با مردم برخورد می کرد و در هر جلسه با دست پر حاضر می شد و ایده های تازه ی  برای رفع مشکلات ارائه می کرد.
 اگرچه کرونای خبیث که هنوز و متاسفانه با بی تدبیری و سوء مدیریت ها همچنان در سرزمین ما جولان می دهد ، او را از ما گرفت و دوستان را سخت در فراقش اندوهناک ساخت ، لیکن آثار و خدمات ارزشمند وی برای همیشه تاریخ  در اذهان و خاطره ها خواهد ماند و مردم قدرشناس تبریز و آذربایجان از او به نیکی یاد خواهد کرد ّ‌، روحش  شاد و راهش پر دوام باد. 

شادروان شایان فر از نیروهای فعال حوزه کشاورزی در دهه 60 و 70 معاون جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی بوده و بعد از بازنشستگی هم به عنوان محقق و کنشگر فعال در تشکل های مردم نهاد استان به ویژه موسسه خیریه نیکوکاری و خانه توسعه استان  ،  انجمن ستاد احیای دریاچه ارومیه و تا آخرین روزهای عمر با برکت خود منشاء خدمات فراوان در حوزه های کشاورزی ،‌دریاچه ارومیه و امور اجتماعی و خیریه بود.

محمد علی سبحان اللهی

586