وقت نیوز - روزنامه شرق در باره باخت ایران با عنوان پایان گس نوشت : تمام شــد؛ کوتاه بود و پرنوســان. جام جهانیای که مدتها قبل از شروعش مشخص بود قرار است برای ایران متفاوت باشد در عرض ِ سه بازی با حواشی سیاسی و ورزشی بسیاری به پایان رسید. درست مثــل پاییزش که روزهای خوش و ناخوش را کنار هم گردآورد تا به 8 آذر رسید.
تمام شــد؛ کوتاه بود و پرنوســان. جام جهانیای که مدتها قبل از شروعش مشخص بود قرار است برای ایران متفاوت باشد در عرض ِ سه بازی با حواشی سیاسی و ورزشی بسیاری به پایان رسید. درست مثــل پاییزش که روزهای خوش و ناخوش را کنار هم گردآورد تا به 8 آذر رسید. تصور میشد این یکی هشت آذر مانند همتای 25 سال پیشش دلخوشی به همراه داشته باشد ولی چنین نشد تا روزی که ایران، در نزدیکترین فاصله به مشق تاریخ بود و میتوانست با یک تســاوی به مرحله حذفی برسد، با یک گل ببازد و از جام کنار برود. جامی که انگلیس آن را برای ایران با شــوک شروع کرد و آمریکا به آن پایان داد. تیم ملی ایران شــب گذشــته در شرایطی در ورزشگاه الثمامــه به مصاف آمریکا رفت که با توجه به نتیجه رقمخورده در دیدار انگلیس با ولز، با یک تساوی هم مسافر مرحله بعدی میشد ولی در ســومین تقابــل تاریخی ِ اش با آمریکا، دومیــن آنها در جام جهانی، اولین شکســت را متحمل شد تا از جام کنار برود. تیم ملی که پیش از این در یک دیدار رســمی و دوستانه در سالهای 1998 و 2000 تیم بهتری از آمریکا نشــان داده بود، شب گذشته در دوحه، چندان سرحال نشــان نداد. دستکم به سرحالی دیدار با ولز نبود. ماجراجویی ایران بعد از ســه بازی، با دریافت ۷ گل و زدن 4 گل در این جام و با کســب 3 امتیاز، یــک امتیاز کمتر از جام جهانی قبلی، به پایان رسید. تقصیر کی روش بود؟ ایــران تک گل خبرســازش در این دیدار را در شــرایطی دریافت کرد که درســت دقایقــی قبل از آن کارلــوس کی روش با فراخواندن مهدی طارمی به کنار زمین، از او خواســت تا جایش را با احسان حاجصفی در سمت چپ خط میانی عوض کند. احسان به میانه پشت سر سردار آمد و مهدی به سمت چپ رفت. درست چندین ثانیه بعد از این تغییر، مهدی طارمی در مهار پاس سرجینیو نــاکام ماند تا گل آمریکا از جایی که کیروش دســت به تغییر زده بود ســاخته و پرداخته شود. بعد از این گل، دوباره کیروش دستور جابهجایی همان دو بازیکن را داد که اندکی بعد با مصدومیت میالد محمدی، علی کریمی را به وسط زمین فرستاد و احسان حاجصفی را به عنوان مدافع چپ به کار گماشت تا نفوذهای سرجینیو دست سرعتی را مهار کند.
جو متفاوت قبل از بازی
البته که این بازی هم مثــل دیگر دیدارهای ایران در جام جهانی از حواشی در امان نماند؛ تفاوتش در این بود که این بار این اتفاقات قبل از بازی در مقایســه با دو دیدار قبلی، کمتر جلب توجه میکردند. با این وجود اتفاقات حاشیهای بازی نه از شب گذشته بلکه 24 ساعت قبل از آن و از زمان کنفرانس خبری سرمربی تیم ملی آمریکا شروع شــد؛ جایی که تعدادی از خبرنگاران ایرانــی که عمدتا با تلویزیون ایران همکاری میکردند در تالش بودند تا انتقام کاری که رسانهای انگلیســی با اعضای کادر فنی و بازیکنان ایران در کنفرانس کرده و راجع به مسائل سیاسی سؤال پرسیده بودند را بگیرند. سؤالها بیش از هر چیز مربوط به امور سیاسی رخداده در آمریکا بود؛ تعدادی از اعتراضات در آمریکا به دلیل مســائل اقتصادی پرســیده و یکی دو نفر هم از کاپیتان تیم ملی این کشــور درباره رعایتنشــدن حقوق سیاهپوستان در آمریکا پرسیدند. البته پاسخ آنها پرخاشگرانه نبود. سرمربی آمریکا درباره تغییراتی که صفحه رسمی فدراسیون فوتبال آمریکا در پرچم ایران برای چند ســاعتی به وجود آورد عذرخواهی کرد و گفت که تیم ملی کشــورش نقشــی در این داســتان نداشته اســت. کاپیتان آمریکا هم ابتدا از اینکه اسم ایران را »آیران« تلفظ کرده بود عذرخواهی کرد و ســپس گفت که همگی اینجا هســتند تا از یکدیگر بیاموزند و بتوانند آینده بهتری داشــته باشــند. او البته فراموش نکرد در بین صحبتهایش اشارهای به فضای ایران و تیم ملی ایران داشــته باشد. تایلر آدامز گفت که آنها کنار مردم ایران و تیم ملی این کشــور هستند. از همان کنفرانس خبری مشخص بود که دیدار تیم ملی ایران با آمریکا البته طبق انتظار قرار نیست چندان بدون حاشــیه هم باشد. شب قبل از شــروع بازی این جو متفاوت را میشــد 4 ساعت قبل از ســوت آغاز حس کرد؛ تعداد نیروهایی که عهده دار تأمین امنیت این دیدار بودند در مقایســه با دیدارهای قبلی افزایش قابل ملاحظه ی داشــتند. گو اینکه از تعداد افرادی که پیراهنهای خاص و اعتراضی نسبت به اتفاقات در ایران داشتند کاســته شده بود. این موضوع هم در مقایسه با دو دیدار قبلی ایران حتی بازی با ولز، بیشــتر نمود داشت. به نظر می رسید سختگیری قطریها برای شعارهای سیاسی چندان بی تأثیر نبود. اینبار بیرون از ورزشــگاه هم خبر چندانی از تشویق علی کریمی نشد تا فضای متفاوتــی به نظر بیاید.
در این بین البته تعداد اندکی از تماشــاگران با نوشتن شــعارهایی خاص روی قسمتی از بدنشان از جمله روی گردن، سعی کرده بودند قطریها را دور بزنند. بااین حال، تعداد آنها در مقایسه با دیدار انگلیس بسیار کاهش یافته و اصلا قابل مقایسه نبود. شــاید یکی دیگر از اتفاقاتی که بیرون از ورزشگاه جلب توجه می کرد پوشیدن پیراهن علی دایی، علی کریمی و مهدی مهدویکیا توسط عدهای دیگر از تماشاگران ایرانی بود که از این طریق در تلاش برای بیان اعتراض بودند. طرح این پیراهنها برگرفته از طرح پیراهن تیــم ملی در جام جهانی 1998 بود، زمانی که ایران برابر آمریکا به میــدان رفت و با نتیجه 2 بر یک به برتری رســید. در آن بازی البته خبــری از علی کریمی نبود ولی دو نفر دیگر به میدان رفتند.
کنترل سفت و سخت قطریها، سختگیریهای بیشتر برای این بازی و البته آگاهی بیشــتر نسبت به شعارهای اعتراضی، بخشی از موضوعاتی بود که در حاشــیه این دیدار به چشم میآمد. در کنار این موارد باید از حضور قابل توجه تماشــاگران ایرانی هــم گفت که مثل بازی با ولز، با شــور و هیجان زیادی وارد ورزشگاه شده و از 2 ساعت مانده به شــروع بازی، به تشویق تیم ملی پرداختند. در سوی دیگر، تعداد هوادارانی که با پرچم آمریکا هم خودشــان را به ورزشگاه رسانده بودند در مقایسه با طرفداران انگلیس و ولز، رشد قابل ملاحظه ای داشت.
586
شرق