من نماینده ایرنا ( خبرگزاری جمهوری اسلامی )  در بخش بزرگی از آسیای مرکزی هستم و دفترم در آلماتی فعلا پایتخت که چند ماه دیگر به «آستانه» در شمال و نزدیکی مرز روسیه و درست در دامنه استپ های قطبی منتقل خواهد شد.
کُل جمعیت ما ایرانی ها در آلماتی شامل زن و مرد بچه، صاحب حق رای و بدون حق رای ۶١ نفریم!
فضای انتخاباتی در داخل کشور بشدت گرم و بازار پیش بینی ها پُررونق، تماس ها از ایران حال و هوایی را از تهران توصیف می کنند که دلم می خواست همه چی را رها می کردم و برمی گشتم تهران!
طبق قانون انتخابات هیات اجرایی و نظارت انتخابات معین شدند.خدا را شکر به من مسئولیتی و کاری ندادند.واقعیت خودم نخواسته بودم و بهانه ام این که باید آزاد باشم تا کار خبری را بدور از جو و شرایط  بوجود آمده انجام دهم.
اگر همه ی کسانی که حق رای نداشتن کنار می گذاشتیم، همه ی ما ای که می توانستیم رای بدهیم به ٢٠ نفر هم نمی رسید. آقایان رفیعیان و آزاد معلمان مدرسه ایرانی مسئول صندوق شده بودند و من رای ام چیزی نبود که سفیر تبلیغ او را می کرد و برایش چه به لحاظ تبلیغ خارجی و چه تهیه خوراک برای داخل هر کاری توانست کرد.
از دیوار چین تا مرز ترکمنستان و ایران حوزه خبری من بود! جایی هم نبود! خودم پایم را دراز می کردم!
 برخلاف داخل کشور که نظر سنجی ها آقای خاتمی را پیروز انتخابات معرفی می کرد، سفیر «حسن قشقاوی» که سال‌ها نیز نماینده مجلس بود، سنگ تمامی برای آقای ناطق نوری گذاشت و در اوج تبلیغات انتخاباتی او را به آلماتی دعوت کرد و دیدارهایی را نیز با مقامات ارشد آن کشور سازمان داد که از آن جمله نورسلطان نظربایف رئیس جمهوری بود.
تحلیل محافل سیاسی خارجی هم از واقعیت تمایل مردم فاصله داشت. آقای نظربایف هم آنقدر آقای ناطق نوری را به کرسی ریاست جمهوری اسلامی ایران نزدیک می دید که برخلاف پروتکل، از دفترش بیرون آمد و پله ها را پایین آمد تا در سالن ورودی بسیار وسیع کاخ از آقای ناطق نوری استقبال کند. ماچ و بوسه ها رد و بدل شد و دوربین ها هم عکس و فیلم گرفتند و یکی از خبرنگاران هم از آقای ناطق نوری به عنوان رئیس جمهوری آینده نام برد که گفتم اینطور نیست و نظر سنجی ها تایید نمی کند که گفت بیا مصاحبه کن و همین را بگو که من گفتم غلط بکنم! شاید نظر جاهایی در ایران خلاف نظر من باشد که آقای ابطحی هم همین را گفته بود و آقای هاشمی رفسنجانی هم در خطبه های نماز جمعه اشاراتی رفته بود به این معنا که اجازه دخالت در انتخابات را نمی دهد.
شب آقای ناطق نوری برای خانواده ایرانی ها و بازرگانان سخنرانی کرد و ما هم شامی مفصل خوردیم!
   قطعی بود که رأی ایرانی های قزاقستان ،حجت‌الاسلام والمسلمین ناطق نوری خواهد بود. آقای ناطق با احترام و عزت مثل یک رئیس دولت آلماتی را ترک کرد.  

پنجشنبه قبل روز انتخابات بود که خبر دادند در هواپیمایی که هفتگی می آمد یک تیم ١۶ نفره دو و میدانی هم هستند. فرودگاه استقبال کردیم و خبری هم نوشتم.
جمعه دوم خرداد ماه ١٣۶٧ طبق قانون سرساعت مقرر به وقت محلی صندوق باز شد. همان ساعت اول و قبل از سفیر من رای ام را با سلام و صلوات به صندوق انداختم. پشت سر من کارکنان سفارت و ارگان‌های دولتی و بعد ورزشکارانی که مایل به رای دادن بودند!
پایان ساعت اخذ رأی، آرا شمرده شد..ورزشکاران همه خاتمی! یک نفر مقیم هم به خاتمی رای داده بود. کی بود؟ همه از هم می پرسیدند! نظرها به من بود و آقای حق شناس مدیر هواپیمایی! بنده خدا حق شناس
آقای محسن پاک آیین سفیر در ازبکستان نتیجه شمارش آرای این کشور را داد. آقای رسولی کاردار در بیشکک نتیجه آرا در قرقیزستان و همین‌طور گزارش پشت گزارش از امپراتوری خبری من در آسیای مرکزی «خاتمی پیروز شد.»!
مسعود نوری هم از پکن و دوست دیگری که اسمش یادم نمی آید از توکیو و مالزی و خلاصه شرق عالم، همه جا خاتمی به شکل و با آرای ناباورانه ای پیروز شد.
سردبیری در تهران همین خبرها را به رغم پایان نیافتن زمان انتخابات در ایران که عملی غیرقانونی بود ، روی خروجی منتشره ایرنا خبرگزاری جمهوری اسلامی فرستاد. خبرگزاری های عالم پشت سر هم خاتمی پیروز شد
 با آقای ناطق نوری از پیش از انقلاب که برای سخنرانی در دهه اول محرم به قزوین می آمد و در حسینیه داوود گیلانی نماینده مجلس در همسایگی ماروضه داشت، سلام علیکی داشتم که کار خبری آن‌را تقویت کرد.

 برای‌ مطالعه نوشته های نویسنده، لطفاً لینک زیر را دنبال کنید :
https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

586