وقت نیوز - مسابقات لیگ سیزدهم فوتبال ایران در شرایطی به پایان رسید که به دلیل رقابت شدید و اختلاف امتیاز اندک تیم ها در بالا و پایین جدول سرنوشت و فرجام خوب و بد آنان در روز آخر بازی ها مشخص شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی وقت نیوز، فولاد اهواز که در هفته ماقبل پایانی مسابقات به استقلال تهران در خانه اش باخته بود تیم بدون انگیزه گسترش فولاد تبریز را شکست داد و جام قهرمانی را از تبریز به اهواز برد .
پرسپولیس که در هفته بیست و نهم مقابل راه آهن متوقف گردیده بود در روز آخر از سد تیم استقلال صنعتی اهواز گذشت و عنوان قهرمانی و سهمیه شرکت در لیگ قهرمانان آسیا را به دست آورد.
نفت تهران به رغم شکست در برابر سپاهان اصفهان به لطف گل زده بیشتر که هفته پیش مقابل گسترش فولاد تبریز حاصل شده بود جواز شرکت در دو بازی انتخابی لیگ قهرمانان آسیا را گرفت سپاهان تیم همیشه حاضر در رقابت های قاره ای به خاطر گل زده کمتر فرصت شرکت مجدد در لیگ قهرمانان آسیا را از کف داد استقلال تهران قهرمان دوره گذشته لیگ نیز تا مکان پنچم جدول پایین رفت استقلال که در چند مسابقه پیاپی نتایج ضعیفی کسب کرده بود بعد از پیروزی بر تیم فولاد در اهواز مجددا به جمع مدعیان بازگشت ولی بدجوری به تراکتورسازی تبریز قهرمان جام حذفی کشور باخت و هیچ عنوان قابل اعتنایی را در فصل (93ـ92) به دست نیاورد.
در پایین جدول هم داماش به خاطر توقف خانگی در روز آخر پس از مس کرمان سقوط کرد ذوب آهن اصفهان در برابر راه آهن به پیروزی رسید و در لیگ فوتبال ایران ماند. سپاسی شیراز نیز به رغم شکست دادن ملوان و عدم سقوط مستقیم رهسپار دو بازی رفت و برگشت با برنده مسابقات تیم های پیکان و سیاه جامگان مشهد شد. به جز تراکتورسازی که پیش تر جام حذفی کشور را برده و ملوان سایپا ، صبای قم ، گسترش فولاد تبریز ، راه آهن و تا حدی هم استقلال صنعتی اهواز که در رقابت های لیگ مانده بود و البته مس کرمان که از هفته قبل تر سقوطش به پیکارهای دسته اول کشور قطعی گردیده بود ناکامی و کامیابی هشت تیم دیگر در بالا و پایین جدول مسابقات لیگ سیزدهم فوتبال ایران در روز آخر مشخص شد.
اما آیا این فشردگی و رقابت نزدیک تیم ها نشانگر کیفیت بالا و پیشرفت فنی تیم ها بخصوص در صدر جدول بود؟ پاسخ بدون تردید منفی است.باید دو عامل اصلی را در تعیین تکلیف نیمی از تیم های لیگ برای کسب مقام قهرمانی گرفتن سهمیه آسیایی و یا بقا و ماندگاری در بازی های لیگ فوتبال ایران موثر دانست اول کاهش تعداد تیم ها از 18 تا 16 تیم که طبعا به افزایش رقابت در بالا و پایین جدول منجر شد. دوم احتیاط و محافظه کاری و فوتبال اغلب تدافعی تیم ها که به کسب حداقل امتیاز به منظور رسیدن به اهداف خود می اندیشیدند در واقع لیگ سیزدهم حدود ده بازیکن جوان و خوش آتیه را به ویژه در تیم های فولاد اهواز ، پرسپولیس تهران ، سپاهان اصفهان ، نفت تهران ، ملوان انزلی و گسترش فولاد تبریز مطرح کرد، اما به لحاظ تاکتیکی و فنی به جز دو یا سه تیم بقیه حرف چندانی در این فصل نداشتند.
گاهی چیزهای که فکر می کنیم می توانند عامل موفقیت و پیشرفت شوند هیچ کدام به کار نمی آیند و موفقیت و پیشرفتی حاصل نمی شود اما در بسیاری از اوقات رقابت سالم پیشرفت ها و موفقیت هایی را رقم می زند که به راحتی بسیاری از کمبود ها و مشکلات را پوشش می دهد این مساله با توجه به شرایط حاکم بر جامعه در ورزش و به خصوص فوتبال قطعا نمود بیشتری دارد و هرگاه در این فوتبال رقابت سالمی به وجود آمده چه در میان باشگاه ها و چه در میان بازیکنان شاهد بروز و ظهور پیشرفت های زیادی بودیم سیزدهمین دوره لیگ برتر هم یکی از صحنه های رقابت تیم ها برای کسب قهرمانی و بازیکنان برای کسب عناوین مختلف و خودنمایی آنها بود که شاید در آینده بهتر بتوان در مورد آن قضاوت کرد اما موضوع قهرمانی این لیگ داستان جالبی داشت در روزهایی که احساس می شد تیم هایی مثل استقلال و پرسپولیس و... شرایط خوبی برای کسب عنوان قهرمانی لیگ سیزدهم دارند فولاد خوزستان در یک رقابت نفسگیر قهرمان لیگ شد و استقلال و پرسپولیس ناکامان لیگ برتر لقب گرفتند انتظارها از ورزش به خصوص فوتبال بالا است اینکه فوتبال بتواند جو مثبتی در کل کشور ایجاد کند و روحیه تازه ای در کالبد جامعه بدمد حداقل انتظاری است که از این رشته وجود دارد.بگذارید از اینجا شروع کنیم اگر رقابت های جام جهانی فوتبال نبود با قهرمانی فولاد در لیگ برتر و فاصله ای که تا شروع لیگ بعدی داریم باید چه کار می کردیم؟ سوال سختی نیست اما برای جواب دادن به این سوال باید بارها و بارها این سوال را از خودمان بپرسیم با تمام احترامی که برای هواداران فولاد قایل هستیم در عین اینکه قهرمانی لیگ برتر را به آنها تبریک می گوییم ، اما واقعا قهرمانی فولاد در لیگ برتر که حق این تیم هم بود چه چیزی عاید فوتبال و فوتبالدوستان شد؟ در فاصله باقیمانده تا شروع لیگ بعدی چه کسانی با بحث در مورد قهرمانی لیگ برتر و کری خواندن ، نشاط ، روحیه و سر زندگی حاصل از قهرمانی لیگ برتر در جامعه را به رخ مدعیان بی ثمر بودن فوتبال می کشند.
با وجود اینکه دو روزبیشتر از پایان نه جندان خوش لیگ برتر و قهرمانی فولاد نگذشته اما انگار ماه ها است که لیگ برتر تمام شده و دیگر حرفی از لیگ سیزدهم نیست نه کسی کری می خواند و نه کسی جواب می دهد انگار فوتبال نتوانسته به رسالتش در جامعه عمل کند اما یکی قهرمان شده و لیگ سیزدهم تمام شده است حتی در خوزستانی که تیمشان قهرمان شده کسی حرفی از فوتبال نمی زند اصلا انگار صعود نفت مسجد سلیمان به لیگ برتر بهتر از قهرمانی لیگ برتر برای آنها شادی آور بوده است .
اما فرض را بر این بگیریم که استقلال یا پرسپولیس قهرمان لیگ برتر می شد نیازی به اثبات وجود نداشت چون بارها شاهد آن بودیم که بعد از قهرمانی یکی از این تیم ها چه اتفاق میمونی در کل کشور رخ می داد چه انرژی مثبتی و چه روحیه تازه ای در کالبد جامعه به خصوص قشر جوان جامعه تزریق می شد و واقعا حتی اگر هیچ رقابتی تا شروع مجدد لیگ وجود نداشت همین قهرمانی جامعه را برای شروع مجدد رقابت آماده نگه می داشت.
بیاییم برای ضعیف شدن تیم های استقلال و پرسپولیس هورا نکشیم اینها مال تمام همه متعلق به مردم ایران هستند و خیلی از مردم در غم و شادی این تیم ها سهیم هستند خیل عظیمی از مردم ایران با درخشش آنها می درخشند و روحیه تازه ای می گیرند و با ناکامی آنها احساس یاس و ناامیدی می کنند.
این واقعیت فوتبال ایران و بلکه دنیا است اما ما در غفلتی بزرگ ضعیف شدن تیم های استقلال و پرسپولیس را نادیده می گیریم پیشرفت نسبی یک تیم را حلوا حلوا کرده و مدعی رقابت سالم می شویم شکی نیست که قهرمانی فولاد در سایه رقابتی سالم شکل گرفته اما چرا برای ضعیف شدن سرخابی ها هلهله سر می دهیم باید بپذریم ضعیف شدن فوتبال و تیم ملی هم در اوج بوده است با نگاهی به اکثر برخی تیم ها هم رسالت دیگری در فوتبال دارند که کاملا بسته به اهداف باشگاه پیش می روند و در همین لیگ ها هم ضعف تیم های مطرح و پرتماشاگر در نهایت به ضعف فوتبال می انجامد در سیزدهمین دوره لیگ برتر هم همین اتفاق افتاد و در حقیقت لیگ تمام شد. همین.
یونس نهاری
586