پروین داداش زاده متولد ۱۳۲۹ ه.ش در تبریز به دلیل علاقه وافر به سخنرانی و گویندگی با داشتن صدای رسا و گیرای منحصر بفرد از سوی بزرگان رادیو تبریز هنگامی که تنها ۱۵ سال داشت، به عنوان گوینده در سال ۱۳۴۴ ه.ش به رادیو تبریز فراخوانده شد و با اجرای برنامه های مختلف خلی زود درخشید و در اندک زمان کوتاه به یکی از تاثیرگذارترین گوریندگان رادیو  در آمد .

وی به دلیل اشراف به موضوعات و ورزیدگی در کلام و سخن  بارها  مورد تحسین و تجلیل محافل مردمی ، دانشگاهی و رسانه‌ای در جشنواره های ملی و محلی قرار گرفت و صدای ماندگار برای نسل آینده شد.
اندیشه ها و نوشته ها و اجراهای او با صدای رسا و آهنگین منعکس کننده‌ی آلام ، آمال و آرزو های مردم دیاری بود که به جهالت ها و نادانی ها می‌تاخت و مروج پاکدامنی و عفت و احترام به آداب و رسوم و هنجارهای جامعه‌ی خویش بود.

اوج هنرنمایی آن فقید سفرکرده فرزانه در برنامه های خانواده‌ی رادیو تبریز تبلور یافت که روزگاری مخاطبان کثیری را درجامعه‌ی شهری و روستایی به همراه داشت.
پروین داداش زاده برازنده‌ی زنان فرهیخته و زحمت کش و آگاه سرزمینی بود که سیاست یکسان سازی فرهنگی، داشته های فرهنگی و شاهکارهای ادبی قوم و دیارخود را به فراموشی می‌برد و به قول استاد علیزاده پروین( هنرمندی که صدایش و اجراهایش اعتباری برای ما اهالی رسانه بود.)
نشست و برخاست های مداوم داداش زاده با اهل دانش و فن و تضارب آرا و اندیشه ها، او را آب دیده و کارشناس تمام عیار کرده بود.
نکته جالب در زندگی این زن اندیشمند و هنرمند زیر دست  ، احترام به فرایض دینی و قوانین کتاب آسمانی قرآن‌ عظیم بود که در دهه های ۴۰ و ۵۰ با وجود اصرار بر کشف حجاب، وی با سماجت خاص، پوشش خودرا حفظ می‌کرد و تابع قوانین الهی بود و...
امروز نهم آبان، هزاران تن از مخاطبان و دوستداران پروین داداش زاده به سوگ نشسته‌اند و شاهد تشییع پیکر آن هنرمند سفر کرده و محبوب خود در قطعه‌ی هنرمندان وادی رحمت بودند.
یاد و خاطره این هنرمند چهره ماندگار رادیو تبریز در اذهان مردم و مخاطبان همچنان زنده است و الگویی برای نسل جدید و آینده‌ی فعالان رسانه های شنیداری، نوشتاری و دیداری کشور خواهد بود.
غفران الهی و روسفیدی در روز جزا را از بزرگ پروردگار منان برای آن زن اندیشمند با وقار و مؤمنه طالبیم.
رادیو تبریز به عنوان دومین مرکز رادیویی ایران و اولین رادیو محلی کشور،  پنج سال پس از آغاز بکار رادیو تهران در اواخر حکومت رضاخان،از سوی جعفر پیشه وری راه اندازی شد و تمام برنامه های تولیدی و پخش شده ان در سالهای ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ هجری شمسی به زبان فاخر ترکی اذربایجانی بوده است.
این رادیو یا فروپاشی حکومت خودخوانده دموکرات ها از سوی دولت مرکزی با وقفه‌ی کوتاهی تداوم یافت و با پیشینه قوی تا پایان حکومت پهلوی، مهم ترین و پرمخاطب ترین مرکز رادیویی استانی کشور بود و این افتخار تا اواسط دهه‌ی ۶۰ با مدیریت توانمند دکتر علی اصغر شعردوست ادامه داشت و متاسفانه وقتی شعر دوست را به تهران بردند و مدیرکل رادیوهای کشور کردند(صدای ایران) پسروی تدریجی رادیو تبریز آغاز شد و با قطع رابطه کاری اکثر هنرمندان، موسیقی دانان، و نخبگان و اساتید دانشگاه و افزایش درصد برنامه های فارسی نسبت به ترکی این رادیو شاهد ریزش مخاطبان میلیونی خود شد که علاوه بر آذربایجان، در اکثر استان های کشور و حتی همسایگان ترک زبان کشورهای قفقاز نیز شنوندگان زیادی داشت و متاسفانه اکنون رادیو تبریز یا همان شبکه استانی صدای مرکز آذربایجان شرقی از لحاظ تولید و محتوا و مخاطب طبق ارزش یابی های ملی و سازمانی به رده های دو رقمی کشور سقوط نزول کرده است که مجال پرداخت به آن را به زمان دیگری موکول می‌کنم.

محمد فرج پور باسمنجی

586