به گزارش وقت نیوز ، وی در مقدمه نامه خود آورده است : از همان روزی که تبریز به عنوان پایتخت گردشگری معرفی شد، فرصتی دو ساله داشتیم که بتوانیم بستر و فضا و زیرساخت ها را برای برنامه ریزی و هدفگزاری و سیاست گزاری و اجرا ( تبریز 2018 ) فراهم آوریم. این فرصت دو ساله گرچه زمان بسیار کمی است. اما برای شهری که می خواهد در جهان اسلام و دنیا جایگاه و منزلت و شکوه بیابد و گردشگری ایران را به شدت متحول بکند زمان ارزشمندی بود، به شرط اینکه همه باور می داشتند باید در این راستا قرار بگیرند. اما متاسفانه در این فاصله اتفاقاتی افتادکه اجازه نداد استان با تمام قدرت و قوت و استعدادهای خود در این راستا قرار بگیرد.

1- تغییر مدیریتی در سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی آذربایجان شرقی و این آسیب اول بود. آنهم درست در ماههای آغاز تبریز 2018. ما با درست بودن و یا نادرست بودن آن کاری نداریم. بلاخره هر تغییراتی نقاط ضعف و قوت خودش را دارد. ثبات مدیریتی در چنین مسائلی اصل است. گرچه مدیرکل محترم فعلی سازمان از لحاظ تجربه و مهارت و ارتباطات و عشق و علاقه جزو ممتازین این شهر و استان است.
2-  ار بخت بد موضوع افساد گسترده در شهرداری و شورای اسلامی شهر تبریز همزمان با آغاز برنامه های مطالعاتی تبریز 2018 بود که چند ماه تمام همه دستگاههای عالی استان و تبریز را درگیر این موضوع نمود و اکثر استان در این چند ماه فقط متوجه و متمرکز بر این موضوع بودند و در این میان آنچه تقریبا فراموش شد تبریز 2018 و همراهی مناسب با سازمان میراث فرهنگی استان بود و این زمان زیادی را برای تبریز از دست داد. یعنی حساب کنید، استانداری، فرمانداری، شهرداری، شورای اسلامی شهر و برخی از دستگاههای مهم دیگر استان که باید متمرکز بر تبریز 2018 می شدند، فقط متمرکز بر حاشیه های این فساد گردیدند و زمان برای تبریز 2018 از دست رفت و این یک خسارت بزرگی برای استان و تبریز بود. یعنی همه استان درگیر با این موضوع بود و سازمان میراث فرهنگی و ستاد تبریز 2018 استان نیز عملا از این درگیری خسارت خاص خودش را دید. متاسفانه بازنده اصلی این اتفاقات تبریز 2018 بود.
3-  سپس موضوع انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا در ادامه آن وارد شد که توانست باز بخش قابل توجهی از توان و امکانات و نیروهای استان را شدیدا متوجه و متمرکز بر موضوع اهمیت انتخابات بکند. چون اکثر دستگاههای عالی استان در این انتخابات از جمله استانداری، شهرداری، شورا، فرمانداری و بخشی از دستگاههای مهم استان درگیر با موضوع انتخابات بودند و بخشی از داخل همین دستگاهها هم نامزد بر شورای شهر و یا درگیر با ستادهای انتخاباتی نامزدهای محترم شورا و ریاست جمهوری بودند. این هم خسارت عظیم بر تبریز 2018 بود.
4-  در بعد از انتخابات هم صحبت بر سر کابینه جدید است که آیا در این وضعیت، استان ما تغییراتی در سطح استاندار خواهد داشت؟ اصلا استاندار ماندنی است یانه؟ آیا شهردار ماندنی است یا نه؟ آیا فرماندار ماندنی است یا نه؟ آیا مدیران کل سازمانها، ارگانها، نهادها و دستگاهها ماندنی هستند یا نه و باز اینها هم خسارت بزرگ تبریز 2018 است. یعنی این گونه مسائل باعث می شود که نشاط و شادابی خاصی در بین نباشد و اگر هم باشد خیلی کم نشان بدهد. موضوع دیگر این است که در این تغییرات، قطعا کسانی که تا بحال سیاستگزار و هدف گزار و برنامه ریز برای تبریز 2018 بوده اند در طول مدت زمان کوتاهی تغییر خواهند کرد و تبریز 2018 تنها خواهد ماند. این درد بزرگ بر قلب دوستداران تبریز 2018  است. اما شما فکر بکنید اگر همه این اتفاقات تلخ نبود و همچنین تاریخ تبریز 2018 در تبریز 2019 بود، قطعا اکثر این اتفاقات برای تبریز 2019 واقع نمی شد و بخش قابل توجهی از انرژیهای سوخته شده در تبریز 2018 حتما تبدیل به فرصت می شد. اما در تبریز 2018 هیچ کس مقصر واقعی نیست. بلکه این شرایط است که اکثرا توانست تبریز را در برنامه های خود دچار مشکل و خسارت سازد. مثلا مشهد 2017 مثل تبریز نبود و آنها برایشان فساد ایجاد نشد و در متن و حاشیه انتخابات هم ثنبودند و بهتر می توانستند از شرایط موجود حسن استفاده را بکنند. مشهد فرصت بسیار خوبی برای برنامه ریزی و اجرای برنامه های خود داشت. گرچه مشهد 20187 هم مشکلات خودش را داشت و در بین برنامه 2017 خیلی از مدیران شهرداری و استان تغییراتی را در خود خواهند داشت. اما اندازه خسارت تبریز از مشهد بسیار بزرگ است.
5-  موضوع مهم دیگر، شرایط اقتصادی ایران بخاطر تحریمها هست. تحریمها قطعا فشار بر دولت محترم است. دولتی که علاقمند است منابعی ارزشمند را در اختیار تبریز 2018 و یا مشهد 2017 قرار بدهد، وقتی ندارد که بدهد، قطعا مشکلاتی را برای اینها بوجود می آورد. البته در اینجا هم نمی توان دولت را زیاد مقصر جلوه داد. دولت محترم مشکلات خرد و کلان کشور را در حوزه های مختلف دارد که بسیار حیاتی هستند و باید منابع را ابتدا در آنجا بکار بگیرند.
6- از جمله مشکلات دیگر تبریز نبودن درآمد موثر برای شهرداری تبریز میباشد که البته در این موضوع، همه کشور درگیر چنین موضوعی هستند. و لاغیر تبریز می توانست بخشی از منابع خود را از این مسیر تامین نماید. خود شورا و شهرداری نیز مشتاق بودند که چنین بشود. اما نشد.
7-  متاسفانه تنها سازمانی که به شدت مظلوم واقع شد و نتوانست از تمام ظرفیتهای استان استفاده بکند سازمان میراث فرهنگی آذربایجان شرقی بود. این سازمان می توانست با همراهی همه استان بهترین برنامه ها را تدبیر بکند، اما بخاطر همان موضوعاتی که عرض شد نتوانستند تحرک لازم و شایسته و مدنظر حضرتعالی را انجام بدهند.
8-  یکی از موضوعاتی که می توانست به یاری تبریز 2018 بشتابد بخش خصوصی بود که متاسفانه این بخش نیز بخاطر مشکلات اقتصادی کشور و به تبع آن مشکلاتی که اینها دارند عملا نمی توانند بگونه شایسته وارد بر موضوع بشوند و نقش ایفا نمایند. چون که زمان برای ورود این بخش دیر شده است و در این فرصت کم حقیقتا نمی شود کار بسیار مهمی را صورت داد. مگر اینکه برای بعد از تبریز 2018 کاری بکنند. منتها تبریز 2018 بهانه و آغاز برخی پروژه ها باید باشد.  
خواهر بزرگوار: هدف از نوشتن موضوعات بالا این بود که مقداری از دغدغه های بحق شما را پاسخ بدهیم. ما در مکاتبه های قبلی خود با سازمان محترم میراث فرهنگی کشور، دقیقا به این موارد اشاره کرده بودیم. اما متاسفانه ترتیب اثر داده نشد. همان موقع ما این دلنگرانی فعلی شما را داشتیم و منتقل کردیم. در هر حال وظیفه است در اندازه استعدادهای خود در صحنه باشیم و ایفای نقش بکنیم.
مطلب دیگر اینکه: ما باکو 2019 را نیز پیش روی داریم. اگر در این شهر که رقیب برای تبریز هست. مراسمی متفاوت از تبریز برگزار بشود و اخبار مکتوب و تصاویر و فیلم های آن به تبریز برسد قطعا باید شاهد برخی مشکلات فرهنگی و اجتماعی در روابط جمهوری آذربایجان و آذربایجان ایران باشیم. ممکن است بخواهند از این موضوع روان پریشی بکنند. لطفا به این موضوع بسیار دقت بکنیم.  

586